Դոնալդ Բիսեթ. «Ցանկությունների ծառը»

Մի ծառ կանգնած էր այգում: Արևի շողերն ընկնում էին  նրա վրա, քամին թեթև  վազվզում էր ճյուղերի միջով, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն,ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»:

Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր:

Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում  գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին:

Մի օր նա կանգնեց կախարդական ծառի տակ ու ասաց.
_Ուզում եմ, որ  մեր թաղում ապրող բոլոր  աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա:

Հենց  նա այս բառերն ասում է, բոլոր տղաներն ու աղջիկները հայտնվում են Լուսնի վրա:

Այնտեղ ցուրտ էր ու տխուր,  փոքրիկները սկսում են լաց լինել: Բայց նրանք այնքան հեռու էին, որ մայրիկները չէին կարող լսել նրանց ձայները:

Հենց որ երեխաները հայտնվում են Լուսնի վրա, ծառի վրայի բոլոր թռչունները էլ չեն երգում:

Իսկ մի կեռնեխ նայում է պարոն Սմիթին ու ասում.
_Ես ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները նորից վերադառնան:

Պարոն Քեդոգան Սմիթն ասում է.

_Ուզում եմ, որ Լուսնի վրա հայտնվեն: Իսկ կեռնեխը` «Ուզում եմ, որ վերադառնան»:

Երեխաները գնալով ավելի ու ավելի են շփոթվում, չեն հասկանում, թե որտեղ են` Երկրի՞, թե՞ Լուսնի վրա:

Պարոն Սմիթը ոտքը խփեց գետնին ու ասաց. «Ուզում եմ… », բայց չհասցրեց շարունակել, որովհետև կեռնեխը շատ արագ ասաց. «Ուզում եմ, որ պարոն Սմիթը բարի դառնա»:

Եվ պարոն Սմիթը, ով հենց նոր պատրաստվում էր ասել. «Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները հայտնվեն Լուսնի վրա», հանկարծ միտքը փոխեց, քորեց գլուխն ու ասաց.
_Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները կեսօրին գան ինձ հյուր` թեյ խմելու, մենք թխվածք կուտենք ու նարնջի հյութ ու լիմոնադ կխմենք: Իսկ ես այլևս օճառ չեմ վաճառի, փոխարենը հրուշակեղենի խանութ կբացեմ,  թող բոլորն ինձ  Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթի  փոխարեն պարզապես Բիլ Սմիթ ասեն: Հեյ-հո՜, հեյ-հո՜:

Նա երեք անգամ գլուխկոնծի տվեց, իսկ ծառի վրայի թռչունները նորից սկսեցին երգել:

Արևը շողում էր, քամին կամացուկ վազվզում էր ծառի ճյուղերի մեջ, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն,ցանկությունցանկությու՜ն պահիր»:

1․ Անհասկանալի բառերը բառարանի օգնությամբ բացատրե՛ք: Գիրուկ-գեր, հրուշակեղեն-քաղցրեղեն:
2․Վերլուծե՛ք պատմվածքը: Ո՞րն է արտահայտված գաղափարը: Իմ կարծիքով պատմության իմաստն այն է, որ միշտ պետք է բարին ցանկանալ և չար չլինել ինչպես պատմվածքի ծերուկը պատմության առաջի մասում:
3. Համացանցից ձեռք բերել տեղեկություններ հեղինակի մասին:

Դոնալդ Բիսեթը անգլիացի գրող և նկարիչ էր, որը հատկապես հայտնի է իր մանկական հեքիաթներով։

Կարճ տեղեկություն նրա մասին․

  • Ծնվել է 1910 թվականին, Անգլիայում
  • Մահացել է 1995 թվականին
  • Գրել է կարճ, բարի ու երևակայական հեքիաթներ երեխաների համար
  • Իր հեքիաթներում հաճախ հանդիպում են
    կենդանիներ, անսովոր մարդիկ, խոսող առարկաներ
  • Նրա ստեղծագործությունները սովորեցնում են
    բարություն, ընկերություն, ազնվություն և երևակայություն

Հայերեն շատ հայտնի գործերից են՝

  • «Փիղը, որ ուզում էր քնել»
  • «Մոռացկոտ փիղը»
  • «Արջուկը և նրա ընկերները» (տարբեր պատմություններ)

Դոնալդ Բիսեթի հեքիաթները պարզ են, հումորով և շատ սիրելի երեխաների համար, այդ պատճառով նա հաճախ ընդգրկվում է դպրոցական ընթերցանության մեջ։

Leave a comment