


Արեն Մնացականյան Միջին դպրոց 9.5




Ա –
Բ –
Գ +
Դ +
Ե +
Զ +

Ա –
Բ +
Գ +
Դ +
Ե 0
Զ 0

One game that I love is backgammon. You throw the dice and then you move your pieces around the board. It seems quite easy, but in fact you need to be quite careful. When your piece lands on one of the other person’s pieces, you take it from it off the board and you send it back to the beginning. You win by getting all your pieces to the end and off the board. Some people prefer chess, but I don’t understand that game. Right now, I am waiting to have a game with my brother. He is doing his homework. I usually win, so I think he doesn’t want to play a game with me!

Մոնղոլիա- Մոնղոլիան համապատասխանում է 4-րդ կետին նույնպես ինչպես Չեխիան:
Ուզբեկիստան- Ուզբեկիստանը պատասխանում է 4-րդ կետին նույնպես:
Մալի- Մալին համապատասխանում է 4-րդ կետին նույնպես:
Բելառուս- Բելառուսնել է համապատասխանում է 4-րդ կետին նույնպես:

1.
Ա +
Բ –
Գ +
Դ +
Ե –
Զ +
Է –
Ը +
Թ +
2.
Ա +
Բ –
Գ –
Դ –
Ե –
Զ +
Է –
Ը –
Թ +
3.
Ա –
Բ +
Գ –
Դ +
Ե +
Զ –
Է –
Ը –
08.08.2025
Գրել Նյութի սահմանումը:
Նյութը փոքրագույն մասնիկների փոխազդեցության արդյունքն է, իրեն բնորոշ բաղադրության կառուցվածքով:
1.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.դրվատել, կշտամբել, պախարակել, դատափետել
2.հմուտ, ճարտար, վարժ, զգլխիչ
3.կուտակել, շրջապատել,հավաքել,ժողովել
4.անհաստատ, խախուտ, անկայուն, խարխուլ
2.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.դեռափթիթ, մատղաշ,մանկամիտ,պատանի,
2.դժխեմ,անողորմ, ժանտ, վայրագ
3.թաքնվել, պարուրել, քեղարկել, սքողել
4.մեծանուն, հանրահայտ, հռչակավոր, սնապարծ
3.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.դանդաղ, ծանր, անշտապ, անփույթ
2.խանդաղատանք, փաղաքշանք, գորովանք, սեթևեթանք
3.ճշմարիտ, ստույգ, ուղիղ, շիտակ
4. անիմաստ, անմիտ, անկաշկանդ, անհեթեթ
4.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.աստանդական, ասպնջական, հյուրընկալ, վանատուր
2.վայրագ,փառասեր, մեծամիտ, անհարգալից
3.համայն,ամենայն, ամբողջ, բովանդակ
4.դրացի, հարևան, կողակից,դրկից
5.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.հյուրընկալ, ասպնջական, վանատուր, վաղնջական
2.վտանգազերծ, ապահով, անվնաս, անաղարտ
3.ծավի, լաջվարդ,բիլ, դեղձան
4.սերել, ծնվել, ծագել, առաջանալ
6.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.գուցե, թերևս, հավանորեն, ըստ երևույթին
2.խառնվել, միանալ, ձուլվել, անէանալ
3.հրապուրիչ, դյութիչ,հմայիչ,հուզիչ
4.անշեջ, մշտաբորբ, անմար, անխոտոր
7.Որ շարքի բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.թափառական, աստանդական, դյուրաշարժ, նժդեհ
2.մազ, գիսակ, հեր,ագի
3.ակնդետ, սևեռուն, անքթիթ, ուշադիր
4.ունևոր, մեծատուն, հարուստ, գծուծ
8.Որ շարքի ոչ բոլոր բառերն են իրար հոմանիշ:
1.մարմնեղ, թիկնեղ, հաղթանդամ, պարթևահասակ
2.բիրտ, դժնյա, անողոք, անագորույն
3.դյութիչ, հմայիչ, հրապուրիչ, գրավիչ
4.ակնառու, աչառու, անկողմնակալ, արդար


85. 8
86. -30
87. -56
88. 90
89. 60
90. -100
91. 25
92. 20
93. 16,(6)
94. 200/7
95. 75
96. 133.3
97. 125
98. 120
99. 140
100. 133.3
101. 9.6
102. 9
103. 25,6
104. 15
105. 20
106. 60
107. 60
108. 150
109. 200
110. 68
111. 20%
112. 20%
113. 25%
― Ամեն անգամ, երբ դաշնամուր եմ տեսնում, հուզվում եմ, ― ասաց Բենը։
― Իսկապե՞ս հուզվում ես։ Ինչո՞ւ, ― հարցրեց Էմման։
― Չգիտեմ, ― ասաց Բենը։ ― Եթե չես առարկում, մտնենք այս խանութը և անկյունի փոքրիկ դաշնամուրը փորձենք, լա՞վ։
― Նվագել գիտե՞ս, ― հարցրեց Էմման։
― Դժվար թե նվագել անվանես այն, ինչ ես եմ անում։
― Իսկ դու ի՞նչ ես անում։
― Կտեսնե՛ս, ― ասաց Բենը։
Նրանք մտան խանութ, մոտեցան փոքրիկ դաշնամուրին։ Բենը ժպտում էր, և Էմման, նկատելով նրա ժպիտը, մտածեց, թե կարո՞ղ է, արդյոք, երբևէ հասկանալ նրան։ Այդպես կքայլի նրա կողքով մի որոշ ժամանակ, կարծելով, թե հասկանում է, իսկ հետո, օրերից մի օր, կպարզվի, որ չի հասկացել։
Բենը, հայացքը խոնարհած, կանգնել ու նայում էր դաշնամուրին։ «Նա հավանաբար դաշնամուրային լավ համերգ է լսել, ― ենթադրեց Էմման, ― և սիրում է այդ տիպի երաժշտությունը։ Ու ամեն անգամ դաշնամուրի ստեղնաշար տեսնելով կամ պարզապես որևէ դաշնամուրի կողքով անցնելիս, վերհիշում է լսած երաժշտությունը և մտովի նորից վերապրում այն»։
― Նվագել գիտե՞ս, ― դարձյալ հարցրեց Էմման։
Բենն իր շուրջը նայեց։ Վաճառողները, ինչպես երևում էր, զբաղված էին։
― Ո՛չ, չգիտե՛մ, ― ասաց նա։
Էմման տեսավ, թե ինչպես Բենի ձեռքերը գուրգուրանքով ձգվեցին դեպի սև ու սպիտակ ստեղները։ Ասես իսկական դաշնակահարի ձեռքեր լինեին, և այդ րոպեին մի տարօրինակ զգացում համակեց աղջկան, շուրջն ամեն ինչ արտասովոր թվաց նրան։ Նա հասկացավ, որ իր կողքին կանգնած է մեկը, որը երկար֊երկար ժամանակ է արդեն, ինչ փորձում է մի շատ լավ բան հայտնաբերել իր մեջ։ Բենի նման մարդը պետք է որ կարողանար դաշնամուր նվագել։
Բենը մի քանի մեղմ ակորդ վերցրեց։ Ոչ ոք չէր մոտենում նրանց, և նա նույն դիրքով կանգնած, սկսեց անել այն, ինչը նրա բառերով ասած, դժվար թե նվագել կոչվի։
Եվ Էմման հասկացավ, որ դա պարզապես հրաշալի է։
Բենն ընդամենը կես րոպե նվագեց։
― Հաճելի է հնչում, ― ասաց նա՝ նայելով Էմմային։
― Իսկ իմ կարծիքով դու հրաշալի ես նվագում, ― ասաց Էմման։
― Ես ամենևին ինձ նկատի չունեմ, ― ասաց Բենը։ ― Խոսքս դաշնամուրի մասին է։ Հոյակապ հնչեղություն ունի, չնայած այդքան փոքր է։
Միջին տարիքի մի վաճառող մոտեցավ նրանց։
― Ողջո՛ւյն, ― ասաց նա։
― Ողջո՛ւյն, ― պատասխանեց Բենը։ ― Հոյակապ դաշնամուր է։
― Այո, շատերին է դուր գալիս, ― ասաց վաճառողը։ ― Այս դաշնամուրը հրաշալի է հատկապես բնակարաններում դնելու համար։ Եվ բավականին շատ էլ վաճառում ենք։
― Որքա՞ն է գինը, ― հարցրեց Բենը։
― Երկու հարյուր քառասունինն ու հիսուն, ― ասաց վաճառողը։ ― Կարող եք, իհարկե, և մաս֊մաս վճարել։
― Որտե՞ղ են պատրաստում, ― հարցրեց Բենը։
― Ստույգ չգիտեմ։ Կարծեմ Ֆիլադելֆիայում։ Կարող եմ պարզել։
― Մի անհանգստացեք, ― ասաց Բենը։ ― Դուք նվագո՞ւմ եք։
― Ոչ, նվագել չգիտեմ։
Վաճառողը նկատեց, որ Բենը ցանկություն ունի մի քիչ էլ նվագելու։
― Խնդրե՛մ, դուք կարող եք էլի նվագել, ― ասաց նա։
― Ես նվագել չգիտեմ։
― Ես լսում էի, երբ դուք նվագում էիք։
― Մի՞թե դա նվագել է։ Ես ոչ մի ձայնանիշ չգիտեմ։
― Ինձ համար հաճելի էր լսել, ― ասաց վաճառողը։
― Ինձ համար էլ, ― ասաց Էմման։ ― Որք՞ան պետք է մուծել առաջին անգամ։
― Մոտ քառասուն֊հիսուն դոլար։ Դե, խնդրեմ, ― դարձավ նա Բենին, ― մի բան նվագեք։ Ես ուզում եմ լսել ձեզ։
― Եթե սա մի հարմարավետ սենյակում լիներ, ― ասաց Բենը, ― կարող էի ժամերով նստել դաշնամուրի առջև։
― Էլի, քիչ էլ նվագեք, ոչ ոք չի առարկի, ― փորձեց համոզել վաճառողը։
Նա մոտեցրեց աթոռը, և Բենը նստեց ու սկսեց անել այն, ինչը, նրա բառերով ասած, դժվար թե նվագել կոչվեր։ Մի քանի վայրկյան նվագելու ինչ֊որ փորձեր արեց, այնուհետև երաժշտության նման մի բան գտավ և նվագեց մոտ երկու րոպե։ Վերջացնելու վրա էր, երբ երաժշտությունն ավելի մեղմ ու թախծալի դարձավ, և Բենն ավելի ու ավելի հմայվեց դաշնամուրով։ Նվագելու ժամանակ նա վաճառողի հետ խոսում էր դաշնամուրի մասին։ Հետո դադարեց նվագել ու ոտքի կանգնեց։
― Երանի կարողանայի գնել, ― ասաց նա։ ― Շնորհակալություն։
― Խնդրե՛մ, ― ասաց վաճառողը։
Նրանք երկուսով դուրս եկան խանութից։ Փողոցում Էմման ասաց․
― Իսկ ես ոչինչ չգիտեի․․․
― Ինչի՞ մասին, ― հարցրեց Բենը։
― Քո մասին։
― Իսկ ի՞նչ չգիտեիր։
― Դե․․․ որ դու այդպիսին ես։
― Իմ նախաճաշելու ժամն է, ― ասաց Բենը։ ― Երեկոները ես միշտ մտածում եմ այն մասին, թե որքան լավ կլիներ, եթե դաշնամուր ունենայի։
Նրանք մտան մի փոքրիկ ռեստորան, նստեցին վաճառասեղանի մոտ և բուտերբրոդներ ու սուրճ պատվիրեցին։
― Որտե՞ղ ես նվագել սովորել, ― հարցրեց Էմման։
― Եբեք էլ չեմ սովորել, ― ասաց Բենը։ ― Որտեղ որ դաշնամուր եմ տեսնում, փորձում եմ նվագել։ Նույնն էի անում, երբ դեռ պատանի էի։ Այ թե ինչ բան է փող չունենալը։
Նա նայեց Էմմային ու ժպտաց այնպես, ինչպես ժպտում էր դաշնամուրի մոտ կանգնած՝ ստեղնաշարին նայելիս։ Էմման անչափ շոյված զգաց իրեն։
― Երբ մարդ փող չունի, ― ասաց Բենը, ― զրկվում է շատ ու շատ բաներից, որոնք ունենալու իրավունքն ունի։
― Այո՛, իսկապես այդպես է, ― ասաց Էմման։
― Մի կողմից, ― ասաց Բենը, ― դա լավ է, բայց մյուս կողմից այնքան էլ լավ չի։ Իրականում նույնիսկ ահավոր է։
Նա նորից նայեց Էմմային, ինչպես նախորդ անգամ, և Էմման ժպտաց նրան այնպես, ինչպես Բենն էր ժպտում իրեն։
Նրանք դուրս եկան ռեստորանից, ոտքով անցան երկու թաղամաս և հասան հանրախանութ, որտեղ աշխատում էր Էմման։
― Դե, առա՛յժմ, ― ասաց Բենը։
― Ցտեսությո՛ւն, Բեն։
Բենը իջավ փողոցով, իսկ Էմման մտավ հանրախանութ։ Աղջիկը համոզված էր, որ, այսպես թե այնպես, ինչ֊որ մի օր Բենը դաշնամուր կունենա, ինչպես նաև՝ մնացած այն ամենը, ինչ այդքան ցանկանում է։
1. Վերլուծիր պատմվածքը:
Այս պատմվածքը պատմում էր, տղայի դաշնամուրի նկատմամբ՝ սիրո մասին: Օրերից մի օր նա խանութում դաշնամուր նկատեց և նա, որոշեց մտնել խանութ որպեսզի նվագի դաշնամուրը: Էմման՝ Բենի ընկերը, նկատեց թե ինչ լավ է նվագում դաշնամուրը Բենը և Էմման դարձյալ հարցրեց.
-Նվագել գիտե՞ս: Բենը պատասխանեց.
― Ո՛չ, չգիտե՛մ:
Իսկ հետո մոտեցավ նրանց աշխատողը, նրանք ողջույնեցին միմյանց և Բենը ասաց.
-Հիանալի դաշնամուր է:
-Այո, շատերին է դուր գալիս, ― ասաց վաճառողը։ Բենը հարցրեց.
-Որքա՞ն արժի այն:
Երկու հարյուր քառասունինն ու հիսուն, ― ասաց վաճառողը։ Եվ այստեղ իմ կարծիքով Բենը սկսեց տխրել, քանի որ նա այդքան գումար չուներ՝ որպեսզի առներ դաշնամուրը, բայց վաճառողը թույլ տվեց նրան նվագել էլի: Երբ նրանք՝ Էմման և Բենը դուրս եկան խանութից՝ նրանք գնացին նախաճաշելու: Ապա հետո Բենը ասաց.
― Երբ մարդ փող չունի, ― ասաց Բենը, ― զրկվում է շատ ու շատ բաներից, որոնք ունենալու իրավունքն ունի։