Համո Սահյան
ՕՏԱՐԻ ՏՈՒՆ ԴՈՒ ՉԳՆԱՍ ԵՎ ՉՏԱՍ ՔՈ ՏՈՒՆՆ ՕՏԱՐԻՆ
Վերջին անգամ արի նստենք,
Մի քանի բառ ասեմ, գնամ,
Քեզ ուխտավոր ասեմ, ինձ էլ
Մատաղի գառ,- ասեմ, գնամ:
- Օտարի տուն դու չգնաս
Եվ չտաս քո տունն օտարին
Տանդ մնա և միշտ պահիր
Օջախդ վառ,- ասեմ, գնամ:
-Ոտքերիդ տակ փռված մնան
Թավշյա փեշերը դաշտերի,
Ծիվ-ծիվ կանչեն գլխիդ վերև
Ծիտ ու ծիծառ,- ասեմ, գնամ:
Արդար բաշխիր հացդ արդար
Սովյալներին և անկյալին,
Տուր թող ուտեն, չխնայես
Ոչ մի պատառ,- ասեմ, գնամ:
- Հողն է տվել քեզ ամեն ինչ,
Բաշխիր հողին, ինչ որ ունես,
Որ պարտեզը պարտեզ մնա,
Անտառն՝ անտառ,- ասեմ, գնամ:
- Քեզ համար ի՞նչ սառնամանիք,
Հրեղեն է մեր հողը, և
Նրա մի բուռ ձյունի մեջ էլ
Կա մի ամառ,- ասեմ, գնամ:
Մի բուռ ազգ ենք ու հող մի բուռ,
Եվ այդ հողում ամենից շատ
Քարերն են շատ, ամեն քարին
Ես արծվի թառ,- ասեմ, գնամ:
Ծաղիկն ու միրգն ո՞վ վայելեց,
Որ ինձ փուշը մնաց բաժին,
Ես իմ բաժին ամեն փշին
Դրախտի ծառ,- ասեմ, գնամ:
Ու երբ կանգնի գլխիս վերև
Հարկահավաքն անէության,
Բարով եկար, ուշ ես գալիս,
Արևս առ,- ասեմ, գնամ:
Կարդա՜ և վերլուծի՜ր բանաստեղծությունը․
իմ կարծիքով այս բանաստեղծության իմաստը այն է, որ դու պետք է գոհ լինես ամեն ինչից, որը ունես քո կյանքում, որովհետև մարդիկ կան ովքեր ոչինչ չունեն:
Դուրս գրի՜ր հականիշները:
եկար-գնամ, սառնամանիք-հրեղեն:
Ո՞ր բառն է հաճախ կրկնում բանաստեղծը և ինչու՞ (գրիր կրկնվող բառի խորհուրդն ու բովանդակությունը ըստ քեզ)
Բանաստեղծության մեջ բանաստեղծը շատ է կրկնում ասեմ, գնամ բառը: Ըստ ինձ բառի խորհուրդն այն է, որ նա ընդմիշտ կատարել նրա խոսքերից:
«Բարո՜վ եկար․․․» կամ «Օտարներ չկան» վերնագրով գրի՜ր մտքերդ․․․
Օտարներ չկան
Օտարներ չեն լինի այս աշխարհում՝ եթե մարդիկ լինեն սիրալիր: Եթե ամեն մի մարդ հարգի դիմացին, ապա այս աշխարհում օտարներ չեն լինի և ոչ միայն օտարներ՝ այլ նաև չեն լինի պատերազմներ, կռիվներ և այլն: Եթե մարդիկ ագահ չլինեն, աշխարհը կարող է աճել և հասնել իր գագաթնակետին:
Արեն Մնացականյան 