Այն ժամանակ եղել է մի զվարճալի պատմություն, Հույն իմաստասեր Պլատոնը իր աշակերտներին հարցրել է.
-Ին՞չ է մարդը հասկացությունը: Պլատոնի աշակերտները դժվարացել են պատասխանել այդ հարցին և Պլատոնն է, որոշել պատասխանել այդ հարցին ասելով.
-Մարդը երկոտանի, առանց փետուր արարած է: Այդ ժամանակ մի ուրիշ իմաստասեր Պլատոնի խոսքը լսելով, առանց փետուր մի ճուտ է դնում Պլատոնի առաջ և ասում է.
-<<Ահա՛, Պլատոն քո ներկայացրած մարդը:
Բայց հիմա արդեն պարզ է թե ինչ է մարդը: Մարդը լինում է բանական, բնական և հասարակական: Մարդու բանականությունը նշանակում է, որ մարդը կարող է դատել, մարդը կարող է հասկանալ, մարդը կարող է որոշում կայացնել և այլն: Իսկ, դելֆինները օրինակ, որ կարողանում են դելֆինարիումներում այնպիսի բաներ անեն, որ մարդիկ զարմանան դա մարդկանց շնորհիվ է: Մարդիկ պարապացնում են դելֆիններին տարիներով, որպեսզի նրանք կարողանան այդպիսի բաներ անեն: Բնականությունը վերաբերվում է, թե մարդկանց, թե կենդանիներին: Մարդիկ ու կենդանիները օգտվում են բնությունից դա նրանց բնականությունն է: Իսկ հասարակականությունը դա մարդկանց շփումն է, բոլոր մարդիկ շփվում են իրար հետ, իսկ օրինակ Ռոբիզոն Կրուզոն, երբ միայնակ մնաց կղզիում, նա կարողացավ այնպիսի պայմաններ ստողծել իր համար, որ կարողանա ինքն իրա հետ շփվի, իսկ հետո նա գտավ ուրբաթին, որի հետել նա շփվեց:
Արեն Մնացականյան 