Օր մը Աղուէսը կ՚ ըսէ Աքլորին-Մի օր, աղվեսը ասաց աքլորին.
-Ի՜նչ աղուոր ու անոյշ կ’երգես, ո՜վ Աքլորիկ-Ի՞նչ լավ ու գեղեցիկ ես երգում:
Երանի՜ գիշեր-ցերեկ հոս նստէի ու անոյշ ձայնդ լսէի-Երանի՜ գիշեր-ցերեկ նստեի կողքիդ ու ականջ դնեի:
Ափսո՜ս, որ վաղուընէ պիտի զրկուիմ քեզ լսելու հաճոյքէ-Ափսո՜ս, որ վաղը պիտի զրկվեմ քեզ լսելու հաճույքից:
մեղաւորս Սուրբ Կարապետ ուխտի պիտի երթայ-մեղավոր եմ, որ պետք է գնամ Սուրբ Կարապետ
Սիրունի՛կ Աքլոր, կը խնդրեմ զիս հաւնոց առաջնորդէ, որպէսզի մեղքերուս համար թողութիւն խնդրեմ հաւերէն-Սիրուն աքլոր կը խնդրեմ ինձ թողես գամ հավանոց որպեսզի հավերեն ներողություն խնդրեմ մեղքերիս համար:
Այս քաղցր խօսքերէն Աքլորին սիրտը կը կակուղնայ ու ան կ’ըսէ.-Այս քաղցր խոսքերն աքլորն լսելով իր սիրտը փափկեց:
-Երթանք, քեզի ցոյց տամ հաւնոցը-գնանք ցույց տամ քեզ հավանոցը:
Աղուէսը Աքլորին ետեւէն կը մտնէ հաւաբուն, կը խեղդէ բոլոր հաւերը ու կ’ուտէ զանոնք, յետոյ ալ կ’ուտէ Աքլորը անոր ըսելով-աղվեսը աքլորին տարավ հավանոց և խեղդեց բոլոր հավերին, կերավ:
Արեն Մնացականյան 