Դեռ ամառ էր և ծառի վրայի տերևները ջերմ ընկերություն էին անում: Նրանցից մեկն ասաց.
-Բա որ աշուն գա, ի՞նչ անենք:
Մյուսը պատասխանեց.
-Ընկե՛րս, արի՛ մենք շարունակենք մեր ընկերությունը, մինչև խոր աշուն: Տերևների կյանքը այդպիսին է. Երբ գալիս է աշունը, նրանք բաժանվում են միմյանցից, և քամին քշում է նրանց հեռո՜ւ-հեռունե՜ր: