դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բառրանի օգնությամբ բացատրիր: Խարտյաշ- Ոսկեգույն դեղինին և բալ շագանակագույնին տվող գույնով, մատաղ- Չափահասության չհասած, պատանեկան, պատանի: Մատաղ սերունդ, խորունկ-Նույնն է՝ Խոր, ջինջ-Պարզ, մաքուր, հստակ, վճիտ՝ պարզ ջուր ունեցող: Ջինջ աղբյուր, շառաչուն-Շառաչող, շառաչյուն արձակող՝ հանող: Պատմվածքը համառոտ պատմիր: Իմ ընկերը որսորդ եր և նա մի անգամ եկավ մեր տուն մի եղնիկով,որը իմ երեխաների համար էր բերել: Հետո մենք նստեցինք պատշգամբին և հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վառվռուն սարերին: Այդ եղնիկը խարտյաշ էր բարի մատաղ խորունկ և ջինջ: Նա մեր հետ կամաց-կամաց մտերմանում էր, և ընկերանում: Նա քնում էր երեխաներիս հետ,իսկ երեխաներս նրան շատ եին սիրում: Նա լինում եր մեզանից թաքուն նստում էր պատշգամբին և նայում էր հեռու փաթաթված սարերին: Նաև ջղայնանում էր ուժ էր ստանում:Եղնիկը կարոտ ուներ իր սիրած անտառներից ու զանգակ աղբյուրներից:Ես մտածում էի,որ նա տառապում էր տանջվում էր մեր մոտ: Մի գիշեր մի քամի գիշեր, սարերից փչում էր քամի: Երբ նա խոսում էր մայրենի լեզվով Անտառը կանաչում էր և նա տեսնում էր իր ընկերների ազատ վազքը:Մի քիչ հետո ավելի սաստիկացավ քամին մեկել աղմուկով բացվեց պատուհանի փեղկերը, եղնիկը ցատկեց լուսամուտի գոգը նայեց խավարի մեջ: Ես վազեցի, որ բռնեմ նրան բայց նա արդեն թռել էր պարտեզ և մնաց խավարի մեջ: Եղնիկին նկարագրիր: Նա խարտյաշ, էր մատաղ, խորունկ, ջինջ, և բարի: Դուրս գրիր եղնիկին հոգեվիճակն արտահայտող նախադասությունները: Եղնիկը մտահոգ էր և տխուր նա ուզում էր իրեն բաց թողեն: Դուրս գրիր այն հատվածները,որտեղ արտահայտված է հեղինակի վերաբերմունքը եղնիկի նկատմամբ: Նա եղնիկին քնքուշ բաներ էր գրել և նա վերաբերվում էր քնքուշ: Դուրս գրիր պատմվածքի ամենա հուզիչ հատվածը: Պատմավածքի ամենա հուզիչ մասը թաքուն բարձրանում էր պատշգամբը և նայում հեռու փաթաթված ծառերին ականջները լարած խորասույզ լսում էր: Որն է այս պատմվածքի հիմնական իմաստը: Պատմվածքի հիմնական իմաստը Եղնիկի մասին է:
Արեն Մնացականյան 